Klukkan er svo mikið sem 3.05 á laugardagskvöldi hér í Árósum, sorglegustu borg Danmerkur (og þó víðar væri leitað) um þessar mundir. Hápunktur kvöldsins var þegar við, Peter, Ellen og Stine fórum öll í kjóla af mér hér á Vestergade 6a. Sorglegasta stund kvöldsins var þegar maðurinn í leðri frá toppi til táar mældi mig út og svei mér þá ef hann var bara ekki smartasti maðurinn á Svay í kvöld. Eftir eina helgi í Kbh hefi ég áttað mig á því hversu óskaplega lítill bær Århus er. Þess vegna er ég farin að hrjóta.

Já og farið nú að drattast til að kommenta. Það mætti halda að þið væruð ekki einu sinni að lesa! I need it, need it, I say!