Oh my god! Ég horfði á „krýninguna“ á herra Íslandi í gær. Þetta var einfaldlega samansafn af tjokkógaurum með litað hár. Það var dágóður slatti af Suðurnesjamönnum þarna, þ.á.m. Ási tuskufýla. Ási hlaut viðurnefnið tuskufýla vegna þess að ónefnd vinkona mín var kærastan hans í grunnskóla og vildi helst ekki vanga við hann vegna þess að það var svo mikil tuskufýla af honum. Haha! Svo er það auðvitað Björn Vilberg. Hann er reyndar voða sætur og góður strákur og var nágranni minn til margra ára. Hann og Ingi Þór voru vinir og alltaf þegar Björn kom að spyrja eftir Inga Þór var hann svo lengi að koma orðunum út úr sér: „Er.......“ Ef Ingi Þór var ekki heima sagði ég alltaf nei og skellti hurðinni áður en hann náði að klára spurninguna. Ég var sem sagt ekki voða þolinmóð sem barn (er það reyndar líka sem fullorðin:-/). Þannig náði ég líka að skemma þann möguleika að eiga Björn sem kærasta einn daginn. Djö... Nei, annars, smá skilaboð til tilvonandi kærasta minna. EKKI fara í herra Ísland og ekki heldur í Djúpu laugina (skot á þig, Marta. Híhí). Strákarnir í herra Ísland eru samt örugglega bara hópur af gæjum sem hafa farið aðeins of oft í ljós og langar að prufa eitthvað nýtt...
Svo var hún Maríkó ekki alveg að gera sig sem kynnir, greyið stelpan. Rödd sem hennar á ekki heima í starfi kynnis. Því er nú ver og miður...